Jeszcze kilkanaście lata lat w świadomości społecznej różnice miedzy zwodem adwokata i radcy prawnego były zasadnicze. Tradycyjnie adwokat był postrzegany jako specjalista od procesów zaś radca prawny jako kompetentny doradca prawny udzielający porad i opinii. Postrzegano rolę adwokata jako tego, który służy swoją pomocą głównie osobom fizycznym zaś radca prawny doradza przedsiębiorstwom, jest prawnikiem na stale przebywającym w zakładzie prace. Wizerunek adwokata był głównie kreowany przez występowanie jako obrońca lub pełnomocnik pokrzywdzonych sprawach karnych. Adwokaci byli też postrzegani jako specjaliści w sprawach rodzinnych i cywilnych zaś radcy prawni w sprawach pracowniczych.
Dzisiaj te różnice uległy zatarciu. Obie profesje mają, w sensie prawnym, bardzo podobne kompetencje i mogą świadczyć usługi prawnej w podobnym zakresie. To co je zasadniczo różni to forma w jakiej mogą wykonywać zawód i tym samym stopień niezależności.
Adwokaci wykonują tzw. wolny zawód. Opiniując sprawy, udzielając porad prowadząc procesy nie wykonują niczyich poleceń, samodzielnie realizują swoje koncepcje prawne. Konsekwencją tego jest brak możliwości wykonywania zawodu w formie umowy o pracę, do której istoty należy podporządkowanie się woli i poleceniom pracodawcy. Radcy prawni, tak jak adwokaci mogą wykonywać zawód w formie indywidualnej kancelarii czy spółki adwokatów i radców, ale mogą też wykonywać czynności na podstawie umowy o pracę.
Adwokaci i radcy prawni wykonują zawód zaufania publicznego, czyli taki, któremu powierzono szczególne cele w zakresie realizacji zadań publicznych. Taki zawód podlega szczególnej regulacji ustawowej, charakteryzuje się szczególną więzią zaufania miedzy klientem a prawnikiem oraz szczególną powinnością w zakresie zachowania w tajemnicy informacji powierzonych przez klienta.
Zachęcamy do odwiedzenia witryny kancelarii Sokołowski i Partnerzy Adwokaci Radcy Prawni– http://www.sokolowski.com.pl – odszkodowania lublin. Z pewnością znajdziecie tam państwo bardzo dużo przydatnych informacji.
