Polska konstytucja była pierwszym tego typu aktem prawnym na świecie. Jej ustanowienie można uznać za przejaw, bardzo nowoczesnych jak na tamte czasy, postaw oświeceniowych. Konstytucja była wyrazem zarówno chęci naprawy i ratowania państwa jak i potrzeby uznania równości wszystkich obywateli. Mogłoby się wydawać, że postawy demokratyczne przez ostatnie 200 lat bardzo głęboko zakorzeniły się w sercach i umysłach Polaków. Nic bardziej mylnego. Pozostawanie pod rządami nazistów i komunistów odcisnęło swoje piętno na narodzie.
Środowisko obywatelskie prezentuje kilka głównych stanowisk wobec konstytucji. Jedną z nich jest niezrozumienie powiązane z niemalże nabożną czcią. Polacy traktują ustawę zasadniczą jako część pozytywnej historii narodowej oraz pewien rodzaj symbolu. Przywiązują dużą wagę do majowych obchodów uchwalenia konstytucji i dużo mówią o tym, jak ważne jest aby młode pokolenia znały wartość niepodległości i demokracji. Tymczasem sami nie rozumieją znaczenia zapisów prawa konstytucyjnego w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym.
Kolejna grupa obywateli państwa polskiego prezentuje odmienny sposób postrzegania konstytucji. Jej członkowie znają wartość ustawy zasadniczej i wiedzą, w jaki sposób wpływa ona na funkcjonowanie społeczeństwa. Z drugiej strony są głęboko przekonani o tym, że prawidłowe działanie mechanizmów władzy jest zależne tylko i wyłącznie od odpowiednio skonstruowanej ustawy zasadniczej. Dobra konstytucja wydaje im się lekiem na wszystkie problemy, z którymi boryka się Polska.
Trzecia postawa przyjmowana przez Polaków wobec Konstytucji charakteryzuje się dużą dozą realizmu. Odpowiednią ustawę zasadniczą określają jako dobrze funkcjonującą w konkretnej rzeczywistości. Nie oznacza to, że od Konstytucji uzależniają całkowity obraz państwa polskiego. Wręcz przeciwnie, rozumieją oni jej rolę w tworzeniu prawa oraz to, że działanie struktur demokratycznych jest zależne on przedstawicieli społeczeństwa, którzy uchwalają i wprowadzają w życie poszczególne ustawy.
Wśród Polaków zdecydowanie przeważa pierwsza oraz druga z opisanych reakcji na konstytucję. Niestety postawa trzecia, charakteryzująca się najwyższym stopniem zrozumienia tematu prawa konstytucyjnego, jest rzadkością. Miejmy nadzieję że zmieni się to na przełomie najbliższych kilkunastu lat, wraz z nabywanie doświadczenia dotyczącego funkcjonowania rządów demokratycznych.
