Jeśli chodzi o kwestię, jaką jest zamieszkanie dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, to w pełni reguluje ją art. 26 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z wspomnianym artykułem bezapelacyjnie miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest to miejsce, w którym zamieszkują rodzice lub ten rodzic, któremu przysługuje władza rodzicielska przydzielona przez sąd czy też ten, któremu to powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej.
Jeśli mamy do czynienia z sytuacją, w której władza rodzicielska przydzielona została na równi obojgu rodzicom, którzy to mają jednaj osobne miejsca zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka powinno być ustalone tam, gdzie dziecko stale przebywa. Jeśli jednak dochodzi do sytuacji, gdy dziecko nigdzie nie przebywa w stale i regularnie rotuje miejscem przebywania, to w kwestii ustalenia adresu jego zamieszkania zdać trzeba się na sąd opiekuńczy, który to miejsce takie musi wyznaczyć.
Na podstawie informacji zawartych w powyższym artykule Kodeksu Cywilnego jasnym jest, że miejsce zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską ściśle związane jest z miejscem zamieszkania rodziców. Warto zwrócić tutaj jednak uwagę na to, że faktyczne miejsce pobytu dziecka niekoniecznie musi być miejscem jego zamieszkania w rozumieniu ustaw, dziecko bowiem powinno zamieszkać pod adresem zgodnym z wolą jego rodziców, którym to przysługuje władza rodzicielska.
Wyjątkiem, w którym miejsce zamieszkania ustala sąd opiekuńczy są sytuacje, w których rodzice nie potrafią dojść w tej kwestii do porozumienia. Właśnie wówczas zgodnie z treścią art. 97§ 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego miejsce pobytu ustalane jest prawnie. Wydane przez sąd orzeczenie zastępuje wolę rodziców, jeśli ich stanowiska we wspomnianej sprawie są odmienne.
Nie ma co ukrywać – dla dziecka ważne jest to, aby mieć jeden stały i centralny punkt życia i sąd w tego typu sprawach kieruje się właśnie tym.
