Jednoosobowa działalność gospodarcza jest najpopularniejszym rodzajem aktywności zawodowej, wybieranym do prowadzenia biznesu w Polsce.
Na tę formę działalności głównie decydują się osoby, które np.: nie mogą znaleźć takiego stanowiska pracy, którym są zainteresowane, pragną zrealizować marzenia o własnej firmie a także planują być szefem dla siebie samego. Powszechne staje się bowiem to, że podpisanie umowy o pracę warunkuje fakt, czy kandydat rozpocznie prowadzenie własnej działalności gospodarczej. Kiedy jednak w wyniku np. zbyt dużej konkurencji lub też braku rynku zbytu na oferowane usługi firma popada w kłopoty finansowe i staje się niewypłacalna, rozwiązaniem w tej sytuacji może okazać się ogłoszenie upadłości.
Ustawa prawo upadłościowe jasno określa, że o ogłoszenie upadłości mogą ubiegać się niewypłacalni przedsiębiorcy i mowa tu nie tylko o przedsiębiorcach zatrudniających pracowników. Kodeks cywilny (art. 431), z którego twórcy Ustawy prawo upadłościowe przejęli definicję przedsiębiorcy, opisuje go jako osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną prowadzącą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. A zatem przedsiębiorcą jest także ten, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Z upadłości mogą skorzystać zarówno duże przedsiębiorstwa jak i te najmniejsze, czyli osoby prowadzące firmy jednoosobowe. Bez znaczenia jest forma organizacyjna, jaką zadłużony podmiot posiada i rodzaj prowadzonej przez niego działalności. Znaczącym natomiast jest to, czy starający się o upadłość posiada status przedsiębiorcy, tzn. czy osoba taka jest wpisana do bazy przedsiębiorców CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Przypominamy, że zawieszenie prowadzonej działalności nie jest równoznaczne z utratą statusu przedsiębiorcy. Warto również zapoznać się ze słownikiem upadłości na stronie: https://spiralazadluzenia.pl/slownik-upadlosci/
Warto zaznaczyć, że w przypadku firmy prowadzonej przez jedną osobę, jej „właściciel” jest całkowicie odpowiedzialny za powstałe w tej firmie długi. Oznacza to, że po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorstwa, do masy upadłości wejdzie cały majątek dłużnika, również te elementy, które nie są związane z działalnością. Mieszkanie właściciela firmy i cenne ruchomości, takie jak samochód, zostaną sprzedane w celu pokrycia roszczeń wierzycieli. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą nie jest w stanie regulować swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych (tzn. takich, których termin zapłaty minął) i stan taki utrzymuje się powyżej trzech miesięcy, to ma on ustawowy obowiązek złożyć we właściwym dla miejsca prowadzonej przez siebie działalności sądzie upadłościowym (sąd rejonowy- wydział gospodarczy) wniosek o ogłoszenie upadłości. Wniosek ten przedsiębiorca powinien złożyć w czasie do 30 dni od dnia zaistnienia stanu niewypłacalności. Ustawa prawo upadłościowe zakłada, że wniosek o upadłość niewypłacalnego przedsiębiorcy może złożyć także jego wierzyciel.
