Kwestia ustalenia ojcostwa bywa bardzo ważna – wiąże się ona z opieką nad dzieckiem oraz obowiązkami alimentacyjnymi. W przypadkach, gdy jest ono kwestionowane lub na przeszkodzie do jego uznania stoją inne czynniki można odwołać się do przewidzianych przez polskie prawo sposobów, aby tego dowieść. Warto o nich wiedzieć, aby, jeżeli zaistnieje oczywiście taka potrzeba, być w stanie stwierdzić, że w świetle obowiązujących w Polsce przepisów dany mężczyzna jest ojcem dziecka. Co ważne, uznanie ojcostwa nie może nastąpić po ukończeniu przez dziecko pełnoletności lub w przypadku jego śmierci.
Oświadczenie o uznaniu dziecka za własne składa się przed kierownikiem stanu cywilnego bądź sądem opiekuńczym. Potwierdza to również matka dziecka. Kobieta ma na to trzy miesiące, a ojcostwo można stwierdzić także w przypadku kogoś, kto jeszcze się nie urodził. Z takim pozwem może wystąpić matka, dziecko lub osoba, która uważa się za (czy chce być traktowana jako) ojca dziecka. Domniemywa się, że ojcem będzie ten mężczyzna, który utrzymywał z rodzicielką dziecka stosunki między trzechsetnym i osiemdziesiątym pierwszym dniem poprzedzającym jego narodzenie. Można to jednak obalić wskazując kogoś, kto wydaje się być bardziej prawdopodobnym kandydatem.
Ojcostwo ustala się za pomocą testu kodu genetycznego. To najlepsza dostępna metoda, ponieważ pozwala ona osiągnąć niezwykle precyzyjne wyniki. Daje stuprocentową pewność zaprzeczenia domniemanego pokrewieństwa, a także wynoszącą ponad dziewięćdziesiąt dziewięć procent pewność tego, że mężczyzna spłodził dziecko. Wyniki takie możliwe są dzięki zwróceniu uwagi na polimorfizm DNA oraz jego dziedziczenie.
Udostępniane przez polskie prawo środki postępowania na drodze sądowej oraz możliwość przeprowadzenia badań nad kodem genetycznym rzekomego ojca oraz jego potomstwa sprawiają, że można udowodnić czyjeś ojcostwo. W razie potrzeby takie narzędzie z pewnością może okazać się przydatne dla naszego dziecka.
